Քառյակը չորս տողից բաղկացած բանաստեղծություն է ,որը արտահայտում է ավարտուն միտք ,պատկեր և գաղափար:Քառյակն ունի խոհափիլիսոփայական բովանդակություն:Լայնորեն տարածված է եղել արևելքի միջնադարյան բանաստեղծության մեջ և կոչվել է ռուբայի:Հայ գրականության մեջ քառյակը հայտնի է եղել միջնադարից (օրինակ`Նահապետ Քուչակի և Գրիգորիս Աղթամարացու քառյակները ):
Նոր ժամանակներին համահունչ են Հովհաննես Թումանյանի քառյակները.
Վերջացավ...
Կյանքս մաշվեց,վերջացավ.
Ինչ հույս արի`փուչ ելավ,
Ինչ խնդություն`վերջը ցավ:
Այս քառյակում հեղինակը արտահայտում է հիասթափություն:Հիասթափություն մարդկային կյանքից:
Անց կացան...
Օրերս թռան, անց կացան.
Ախ ու վախով,դարդերով
Սիրտս կերան,անց կացան:
Այս քառյակում հեղինակը ասում է որ մենք այս կյանքը ապրում ենք վախով և սպասումով:
Ուր կորան...
Մոտիկներս ուր կորան.
Ինչքան լացի,ձեն ածի`
Ձեն չտվին,լուռ կորան:
Այս քառյակում հեղինակը ասում է որ իր հարազատները իրենից բաժանվեցին և իրեն մոռացան:
Այս քառյակներից դատելով կարելի է եզրակացնել ,որ մարդկային կյանքը ուրախ չէ և այնպես չէ ինչպես մենք ենք պատկերացնում:
No comments:
Post a Comment